Dokładnie siedemnaście lat temu, 23 lipca (poniedziałek) 2001 roku, Take-Two Interactive wydało (na rynku północnoamerykańskim) pierwszą grę z serii Max Payne w wersji dla komputerów osobistych, która została wyprodukowana przez Remedy Entertainment.
Okładka gry Max Payne w wersji dla komputerów osobistych
Ikona rynku rozrywki interaktywnej
Max Payne to prawdziwie rewolucyjna i ponadczasowa gra, w której tytułowy bohater posiada umiejętność przechodzenia w specjalny tryb o nazwie „bullet-time”. Gra była niesamowitym krokiem na przód, ponieważ to właśnie w niej tryb „bullet-time” został zaimplementowany w tak przemyślany sposób, dzięki czemu stał się on głównym elementem rozgrywki tej kultowej gry.
Wiele gier wykorzystywało tryb spowolnienia czasu przed premierą Max Payne, aczkolwiek jego wpływ na grywalność tych gier był marginalny i bardziej przeszkadzał graczowi, aniżeli pomagał. W Max Payne, podczas korzystania z trybu „bullet-time”, ruchy bohatera są spowolnione, lecz gracz ma możliwość celowania z normalną prędkością, co zdecydowanie ułatwia eliminację przeciwników. Dodatkowo, tryb spowolnienia czasu może być połączony z unikiem w przód, w tył lub w bok, co pozwala na ostrzeliwanie wrogów przy jednoczesnym omijaniu wystrzeliwanych przez nich pocisków. Co ciekawe, będąc w trybie „bullet-time”, gracz może usłyszeć bicie serca protagonisty.
Jednak tryb „bullet-time” nie może być używany przez gracza bez ograniczeń – ilość czasu, w którym postać może przebywać w trybie spowolnienia czasu jest sygnalizowana przez wskaźnik w kształcie klepsydry. Podczas korzystania z trybu, oznaczona kolorem czerwonym zawartość klepsydry się zmniejsza. Po zużyciu jej przez gracza, spowolnienia można użyć jedynie po uzupełnieniu wskaźnika poprzez zabijanie przeciwników bez użycia specjalnego trybu. Zawartość uzupełnia się również podczas eliminacji wrogów podczas korzystania ze spowolnienia czasu, lecz cały proces uzupełniania przebiega znacznie wolniej.
Mimo tego, że możliwość korzystania z trybu jest ograniczona, mechanika gry jest skonstruowana w odpowiedni sposób – nawet jeśli znaczna część pojedynków jest rozgrywana w spowolnionym tempie, gracz rzadko kiedy musi oczekiwać na uzupełnienie wskaźnika „bullet-time”, by móc znów skorzystać ze specjalnej umiejętności bohatera. Właśnie dlatego Max Payne to pierwsza gra, w której poprawnie wprowadzono tryb spowolnienia czasu, przynoszący graczom wiele frajdy z unicestwiania
Max Payne to naprawdę klimatyczna gra, której akcja toczy się zimą, w 2000/2001 roku, w Nowym Jorku. Głównym bohaterem jest policjant Max Payne, który rozpoczyna prywatne śledztwo po brutalnym morderstwie jego żony (Michelle Payne) i córki (Rose Payne), zamordowanych na zlecenie Nicole Horne, przez bandytów będących pod wpływem syntetycznego narkotyku o nazwie Valkyr.
Narratorem historii przedstawionej jako wspomnienie przeszłości w formie ponad 80-stronicowego, ręcznie ilustrowanego komiksu, jest sam Max Payne. Prezentowane w grze przerywniki nadają grze jeszcze mroczniejszego klimatu i zapoznają graczy z morderczymi postaciami, będąc jednocześnie znakomitym narzędziem przenoszącym fabułę z jednego miejsca do kolejnego.
Podsumowanie
Moim zdaniem, mimo upływu lat, uwielbiana przez graczy gra Max Payne nie zestarzała się tak drastycznie jak mogłoby się to wydawać i jej wątek fabularny zawsze będzie wart ukończenia po raz kolejny. Myślę, że jest to zasługa niepowtarzalnego klimatu mrocznego miasta, który gra dzieliła z inną grą wydaną w podobnym okresie – Grand Theft Auto III.
Max Payne to gra, która uzyskała aż 89 punktów Metascore – ich ilość została obliczona na podstawie 32 recenzji profesjonalnych redaktorów oraz aż 9.1 na 10 punktów User Score, obliczonych na podstawie 1210 ocen losowych graczy-internautów. To bardzo dobra ocena, dlatego jeśli jeszcze nie graliście w pierwszą grę z serii Max Payne, polecam Wam jej ukończenie w jeden z zimowych (lub deszczowych) wieczorów dla spotęgowania niesamowitych wrażeń płynących z rozgrywki.
Źródło: Metacritic
